Σάββατο 18 Αυγούστου 2007

Η ζωή είναι πολύ μικρή για να διαλέξεις τη λάθος δουλειά!

Αυτή η εικόνα μαζί με αρκετές ιδίου τύπου ευφάνταστες φωτογραφίες κατέφτασαν χτες στο inbox μου! Υποθέτω πως η δημιουργική αυτή καμπάνια έγινε για λογαριασμό κάποιου γραφείου επαγγελματικής κατάρτισης. Πολύ πρωτότυπη ομολογώ! Και εκεί που κάθομαι και χαζογελάω μόνη μου μπροστά από το πισί, το μυαλουδάκι μου τρέχει (όλο τρέχει αυτό τι να κάνω!?) πίσω στις εποχές που ετοιμαζόμουν να διαλέξω και 'γω τις σπουδές που θα ακολουθήσω(αχ νιάτα!).

17 χρονών, με τα μυαλά πάνω απ το κεφάλι και με μια αδιόρατη αίσθηση του βάρους της απόφασης που είχα να πάρω! Βασανίστηκα δεν μπορώ να πω αλλά η τελική μου απόφαση ανακοινώθηκε στους γονείς μου κάπως έτσι:"Θα βάλω πρώτη επιλογή το μάρκετινγκ, καλό μου ακούγεται!!" Και με αυτή την αίσθηση σοβαρότητας και υπευθυνότητας που με διακατείχε τότε(γκουχ γκουχ), χάραξα τη γραμμή για το μέλλον μου!!

Το όνειρο πραγματοποιήθηκε! Ξεκίνησα γεμάτη χαρά για τις σπουδές στην Αθήνα-δεν με χωρούσε η "μικρή" Λευκωσία! Άνοιξα τα φτερά μου για νέους προορισμούς! Η δεύτερη μεγάλη ανακοίνωση προς τους γονείς μου έγινε τα Χριστούγεννα όταν γύρισα στην πατρίδα: "Δεν ξέρω αν θα ασχοληθώ ποτέ με το μάρκετινκ . Νομίζω πως δεν μου αρέσει!" Οι καημένοι τι να πουν? Τα κλασικά "να χω ένα πτυχίο στο χέρι" και μετά βλέπω τι θα κάνω! Κίνησα και 'γω πίσω για το πανεπιστήμιο με βαριά καρδιά!

Ο πρώτος χρόνος πέρασε χωρίς να καταλάβω πώς! Το δεύτερο χρόνο τα μαθήματα άρχισαν να γίνονται πιο ενδιαφέροντα! Ίσως να ασχοληθώ τελικά με τον τομέα! Ας του δώσω μια ευκαιρία (όπως λέμε ας πάει και το παλιάμπελο!). Τελικά έφτασα στον τρίτο χρόνο για να βρω αυτό που μου ταιριάζει! Οι δημόσιες σχέσεις και η επικοινωνία! Στον έβδομο ουρανό εγώ!

Μάλλον ήμουνα από τους τυχερούς που δεν ήξεραν τι ήθελαν αλλά τελικά το βρήκαν στην πορεία! Η ζωή είναι όντως πολύ μικρή για να διαλέξεις την λάθος δουλειά αλλά και πάλι "η ζωή είναι αυτό που συμβαίνει την ώρα που εσύ καταστρώνεις άλλα σχέδια γι' αυτήν"(σε ελεύθερη μετάφραση-ο John Lennon νομίζω το 'πε!). Αυτό για όσους πιστεύουν ότι έχουν πάρει τον λάθος δρόμο! Γιατί δεν υπάρχουν λάθος δρόμοι στη ζωή, μόνο μονοπάτια που κάνουν κύκλο μέχρι να φτάσουν στον προορισμό!

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η ζωή είναι πολύ μικρή για να διαλέξεις τη λάθος δούλειά. Εγώ πάντα σταματούσα στο η ζωή είναι πολύ μικρή. Πάντα σκεφτόμουν πως η ζωή είναι πολύ μικρή και πρέπει να τη χαρούμε κ να τη διασκεδάσουμε στο full. Γ αυτό όταν έπρεπε να πάρω αποφάσεις για το μέλλον μου εγώ σκεφτόμουνα που θα πάω το βράδυ και τι θα κάνω για να περάσω ωραία. Όταν μου έλεγε η μάνα μου να διαλέξω τι θα σπόυδάσω μετα το στρατό εγώ της έλεγα έχω ακόμα καιρό, μέχρι τότε άξιος που θα ζει. Τώρα μετά το πρώτο έτος όπου έμεινα όλα μου τα μαθήματα και δεν είμαι σιγουρος αν σπουδάζω αυτο που θέλω, σκέφτομαι ότι αν έδινα έστω και 2 ώρες σημασία σ άυτά που μου λεγε η μάνα μου,αν καθόμουν έστω για λίγο να σκεφτώ και να αποφασίσω τι σκατά θέλω να σπουδάσω, ίσως να μου άρεσε αυτο που σπουδάζω, ίσως να μπορόυσα να δείξω το κατάλληλο ενδιαφέρον και να περνούσα τα μαθήματα μου. Η ζωή είναι πολύ μικρή...και γ αυτο δεν σου επιτρέπει να πάρεις τις λάθος αποφάσεις. Καλή η διασκέδαση όσο έχεις τους γονείς σου να σου δίνουν λεφτά, όσο μπορείς να λες "μαμά θέλω λεφτά για να βγω εξω". Και όσο ξέρεις ότι αν σου πει "όχι δεν σου δίνω" έχεις την σίγουρη λύση της γιαγιάς που δεν μπορεί να σου χαλάσει χαττήρι. Μετά όμως τι γίνεται?

maryk-m5040047 είπε...

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ.
Κ όμως εκεί την περνάς. Μερικοί, έστω κ αν έχουν μπει στο πανεπιστήμιο δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα αν αυτό που επέλεξαν είναι αυτό που πραγματικά ψάχνουν. Εγω νομίζω ότι κανεις δεν χάνεται. Ενταξει ακολουθείς ενα δρομο που ολο κ καπου θα σου χρειαστει. Εχω πολυ κοντινο μου παραδειγμα, ένας γνωστός μου, αλλο σπουδασε, αλλο εκανε κ τωρα ξαφνικα του βρεθηκε μπροστα του μια ευκαιρια γι' αυτο που σπουδασε κ φυσικα την αρπαξε! Μια ζωη ομως τον θυμαμαι να καταριεται την ωρα κ την στιγμη που διαλεξε εκεινη τη σχολη. Τωρα ευχαριστει το Θεο. Ας ελπισουμε οτι θα ειμαστε κ οι υπολοιποι τυχεροί. Ή μήπως όχι; Θα δείξει.

carpe diem είπε...

Το story της επιλογής του Τμήματος με διακατείχε κι εμένα δεν σου κρύβω. Soul mate? Lol!
Κακά τα ψέματα δεν υπήρχε, ούτε και υπάρχει σωστός επαγγελατικός προσανατολισμός. Σωστά και λάθη δεν υπάρχουν. Λύσεις υπάρχουν για αλλαγή. Το θέμα είναι πόσο την επιθυμούμε και αν θα την διοικήσουμε σωστά!Αν χρειάζεται βέβαια...
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτό το πτυχίο δεν κλείνει αλλά ανοίγει πολλές και ποικίλες πόρτες.